ექსკლუზიური ინტერვიუ დავით თევზაძესთან

თავდაცვის ყოფილი მინისტრი დავით თევზაძე პოლიტიკაში ბრუნდება. ოქტომბერში „საქართველო მშვიდობისათვის“ პირველ პარტიულ ყრილობას გამართავს და მისი გუნდის წევრთა ვინაობაც საზოგადოებისთვის მხოლოდ მას შემდეგ გახდება ცნობილი. ახალი პარტიის მთავარი ამოცანა 2016 წლის საპარლამენტო არჩვენებში მონაწილეობა იქნება და საკანონმდებლო ორგანოში საკუთარი წარმომადგენლობით შესვლა იქნება, სადაც დავით თევზაძე აქტიურ პოლიტიკურ საქმიანობას გეგმავს. მომავალ მიზნებსა და ამოცანებზე   „პრაიმნიუსჯორჯია“ დავით თევზაძეს ესაუბრა:

- წარსულის მიუხედავად, თქვენ არ ხართ ცნობილი პოლიტიკური მოღვაწე. საინტერესოა, რამ განაპირობა თქვენი პოლიტიკოსად გახდომის სურვილი, რას როგორ აპირებთ და ვინ არიან ის ადამიანები, ვინც თქვენთან ერთად დეპუტატის მანდატის მოპოვებას შეეცდებიან?

-ჩვენი თავდაპირველი მოტივაცია პოლიტიკური მოძრაობის შექმნა არ ყოფილა, არამედ, ეს იყო საზოგადოებრივი მოძრაობის შექმნა, რაც გავაკეთეთ კიდეც. იყო თემები, რომლის გარშემო ამ თემების მცოდნე პროფესიონალები გავაერთიანეთ და გვინდოდა დავხმარებოდით ხელისუფლებას იმ საკითხების მოგვარებაში, რომლის შესახებაც როგორც ჩანს, მათ არ იციან.

-კერძოდ, რომელ საკითხებს გულისხმობთ?

-პირველ რიგში, ვგულისხმობ უსაფრთხოების სექტორს. ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითი იყო 13 ივნისის სტიქია საქართველოში და მისი შედეგების ლიკვიდაცია. ასევე, განათლების სექტორს, ახალგაზრდები არ იღებენ იმ სტანდარტის განათლებას, რაც მათ კონკურენტუნარიანს გახდის იმ პერიოდისთვის, როცა თავად მოვლენ ქვეყნის მართვის სათავეში. ასევე არის პრობლემები რეგიონული განვითარების კუთხითაც. პრობლემა ბევრია და ჩვენ ვცადეთ ისინი დაგველაგებინა, მოძრაობის შიგნით შევქმენით ორი, სამხედრო-სამეცნიერო კვლევებისა და განათლების პრობლემათა კვლევის ინსტიტუტები, მოვამზადეთ გარკვეული ხედვები. აქ საქმე არ ეხება დღევანდელს და ხვალინდელს, არამედ 20-წლიან პერსპექტივაზე გათვლილ შედეგებს. სახელმწიფო სტრატეგია ასე უნდა ითვლებოდეს, თუმცა, განვლილმა პერიოდმა გვაჩვენა, რომ არავის ეს არ აინტერესბს, ან ვერ ხვდებიან, რომ ეს არის საინტერესო. გვქონდა გუნდის შიგნით მსჯელობა და ჩაითვალა, რომ ჩვენ უნდა ვცადოთ პოლიტიკურ სივრცეში იმდაგვარად შემოსვლა, რომ შეგვეძლოს გრკვეული გავლენა მოვახდინოთ კანონშემოქმედებით საქმიანობაზე, რომელიც ამ სფეროებს დაალაგებდა.

-ვინ არიან თქვენს გუნდში, თუნდაც ცნობადობის კუთხით, იქნებ გაამხილოთ მათი ვინაობა?

- ჩემს გუნდში არიან ისინი, ვინც წლების მანძილზე მიცნობს და მენდობა. თუ პოლიტიკური ცნობადობადობის თვალსაზრისით კითხულობთ, ამ წუთში ცნობადს ვერავის დაინახავთ და ასეთი ცნობადობა პლუსად არც მიმაჩნია. ცნობადები სხედან პარლამენტში, ტელეეკრანებზე, წლების განმავლობაში ერთსა და იგივე სახეებს ვუყურებთ და შედეგად ჩვენი ცხოვრება მოწერიგებული არ ხდება. შევხედოთ, და ჩემს გვერდში ვინ იქნებიან, ამას დრო გვაჩვენებს, ისევე, როგორც დრო გვაჩვენებს იმას, ვისთან ერთად შემოვალთ პოლიტიკურ სივრცეში და ვისთან ვითანამშრომელბთ.

-როგორც ვხვდები, თქვენ იქნებით  სავარაუდოდ, სახელისუფლებო გუნდის ოპოზიციურ ფლანგზე იქნებით, იქიდან გამომდინარე, რომ მას იმ ტიპის თანამშრომლობა არ აინტერესებს, რაც უკვე შესთავაზეთ და შესაბამისად, ყურადღების მიღმა დარჩით.

-ჩვენ კი არა, ყურადღების მიღმა ის პრობლემები დარჩა, რომელიც მოსახლეობას აწუხებს და რომლის მოგვარების თავი, მათ, ვინც დღევანდელ ხელისუფლებაშია, არა აქვთ, ან ვერ ხედავენ, ამის საჭიროებას. ამ წუთში მე ვარ ორიენტირებული ყრილობის ორგანიზებულად ჩატარებაზე და შემდეგ შექმნილი პოლიტიკური ერთობის კანონის ყველა მოთხოვნის მიხედვით რეგისტრირებაზე. სხვა პრობლემები არ მაწუხებს და არ მაინტერესებს.

- რადგან უსაფრთხოების საკითხები თქვენი მომავალი პარტიის უმთავრესი ინტერესის საგანია, ალბათ, აპირებთ ამ საკითხის მიმართ გამორჩეული იყოთ პოლიტიკურ არენაზე. რაში მდგომარეობს თქვენი განსაკუთრებულობა იმ ხედვაში, რაც უკვე ამ კუთხით არსებობს?

- დრო მოვა და ეს ხედვა კონკრეტულად მოცემული იქნება წინასაარჩევნო პროგრამაში.

-ეხება თუ არა ის, სახელმწიფოს განვითარების საგარეო კურსს, რომელიც ევროინტერაციის მიმართულებით უკვე არჩეულია და გადასინჯვას არ ექვემდებარება?

-ეს ის კლიშეებია, რომელსაც თავში გვიდებენ. რეალურად არჩეული არაფერი არ არის, რადგან არაფერზე არ გვეტყობა, რომ რაღაცა გვაქვს არჩეული და მას მივდევთ. პრობლემა იმაში კი არ მგომარეობს, რომ ნატო-ში ვიღაცა არ გვიღებს და დროს გვიწელავს, არამედ პრობლემა ჩვენშია, რადგან ჩვენ არ ვცხოვრობთ იმ წესებით, რომლითაც შეიძლება ევროპულ საზოგადოებად განვიხილებოდეთ. ეს არის ერთი მხარე და სახეზე გვაქვს მცდარი სურათი იმისა, სადაც ჩვენ რეალურად ვიმყოფებით. უსაფრთხოების ერთ-ერთი მთავარი კომპონენტი გარემოა, რომელშიც ცხოვრობ, რომელიც დღეს თუ მტრულია, ხვალ მეგობრული უნდა იყოს. სხვანაირად არც დიპლომატია კეთდება და არც ქვეყნები ვითარდება, არც ის ადამიანები პოულობენ სიმშვიდეს, რომელიც მოცემულ საზოგადოებაში ცდილობენ საკუთარი თავის რეალიზაციას. ამას არავითარი მარჯვნივ და მარცხნივ ორიენტაცია არ სჭირდება, ამას სჭირდება საკუთარი ინტერესების ზუსტად გაცნობიერება და შემდეგ გარშემო მყოფი ყველა ძალის ამ ინტერსების შესაბამისად გამოყენება. ჩვენ ბოლო 20-25 წელიწადია, გვიყენებენ. თუ გნებავთ, ბოლო 200 წელიწადი და უფრო ხანგრძლივი მონაკვეთის აღებაც შეიძლება. რეალურად, თამარის ეპოქასთან ერთად, გარკვეულწილად დასრულდა ის ეპოქა, როდესაც ჩვენ ვწერდით თამაშის წესებს კავკასიის რეგიონში. მე იმაზე კი არ მაქვს პრეტენზია, რომ მომავალში ვიღაცას თამაშის წესებს შევთავაზებ, მაგრამ მაქვს პრეტენზია, რომ ადამიანებმა შეიგნონ, -საქართველოს გააჩნია საკუთარი ინტერესები, ეს არის ამ ქვეყნის საზოგადოების შენარჩუნება მეტ-ნაკლებად ხანგრძლივი ისტორიული ვადით. შესაბამისად, ყველაფერი სხვა უნდა იქნას გამოყენებული ამ საზოგადოების ისტორიულ სარბიელზე ყოფნის უზრუნველსაყოფად. საამისოდ რა არის საჭირო, როგორც ამის გააზრება მოხდება, ამის შემდეგ შეიძლება უკვე საგარეო ვექტორებზე საუბარი: რა უწყობს, ან რა უშლის ამას ხელს, რის შემდეგაც არჩევანი უნდა მოხდეს. რაც მიწყობს მე ხელს, შევინარჩუნო თავი შემდეგი საუკუნის მანძილზე, რომ ისევ არსებობდეს ის, რასაც ქართველობასაც ვეძახით, მასზე უნდა დაიდოს რეალურად ფსონი.

-თქვენ საუბრობთ იმ კონცეფციის გამოსახედიდან, რომელიც საჯაროდ ჯერ არ გამოგიტანიათ და შესაბამისად, ყველაზე კარგად თქვენ იცით, რას გულისხმობს თქვენი სამოქმედო პროგრამა. თუ შეგიძლიათ, მიგვანიშნოთ, თქენი მიდგომები რით განსხვავდება იმ ხედვებისგან, რომელიც საქართველოს მოსახლეობისთვის სხვა პარტიებისგან მეტ-ნაკლებას არის ცნობილი. საქართველოს ძირითადი იდეა არის სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობა და მისი განვითარების მომავალი არის დასავლეთი. ვის და რის ხარჯზე მიგაჩნიათ პოტენციური რესურსის შენარჩუნება და განვითარება?

- მინიშნებებით ლაპარაკი არ მიყვარს და ეს არის სიტყვები, რომლის უკან რეალურად არაფერი დგას და პირველ რიგში, ეს უნდა დავინახოთ. ჩვენ ამ სიტყვების ტყვეები გავხდით და სინამდვილეში არაფერს არ ვაკეთებთ. პირველ რიგში, ჩვენ გვაქვს შეთავაზება საზოგადოებისთვის, როცა ამის დრო მოვა, და ეს გახლავთ საქართველოს ხანგრძლივი, მყარი, მშვიდობიანი განვითარების პერპექტივა. დღევანდელი პოლიტიკური სპექტრი მთლიანად ორიენტირებულია 4-წლიან პროგრამებზე, საიდანაც არანაირი სტრატეგიის გამოყვანა არ შეიძლება და ეს ბუნებრივია: დღეს ვარ ხელისუფლებაში და ვცდილობ, შემდეგი 4 წელი კიდევ ვიყო ხელისუფლებაში და ასე, ნაწილ-ნაწილ, ამომრჩეველს ვიტყუებ იმისათვის, რომ ჩემი ხელისუფლებაში ყოფნა გავიხანრძლივო. ამას ჩვენ სხვანაირად ვუყურებთ, ქვეყნის პერსპექტივა 20-25- წლიან პერიოდზე უნდა იყოს გათვლილი და ხედვის ქვეშ დაიდოს განვითარების პროგრამა ეტაპების მიხედვით, გნებავთ საგარეო ურთიერთობების, ან შიდა უსაფრთხოების, თავად მოქალაქეების დაცულობის კუთხით,   ხოლო შემდეგ ის შეიძლება დაიყოს ეტაპებად. თითოეული ეტაპის გავლის შემდეგ, ჩვენ გვეცოდინება საზოგადოება მიდის წინ თუ ჩერდება ადგილზე. განსხვავება მიდგომებშია, - მე მაინტერესებს პერსპექტივა, რომელშიც იცხოვრებენ ის ადამიანები, ვინც დღეს სკოლის მერხთან სხედან. საქართველო მომავალი თაობისაა და მისთვის უნდა მომზადდეს პირობები, რომ მათ შეძლონ კონკურენტუნარიანი ორიენტირება იმ გარემოში, რომელიც დახვდებათ, როცა ქვეყანას ჩაიბარებენ. არ ვუყურებ ხელისუფლებას როგორც ერთხელ და სამუდამოდ ერთ პირზე, ან ერთ პოლიტიკურ ჯგუფზე მიცემულ რაღაცას, არამედ ვუყურებ როგორც ესტაფეტას, რომელიც შემდგომ თაობას უნდა გადაეცეს და რას ვაკათებთ საამისოდ? ყველა პოლიტიკოსმა საკუთარ სინდისში ჩაიხედოს, თუ ფიქრობს საერთოდ ამაზე?

-ვინ იქნებიან თქვენი პოლიტიკური პარტნიორები, ვისთან ერთადაც მოგიწვეთ საპარლამენტო არჩევნებში მონაწილეობა?

-ამას დრო გავაჩავენებს.

- საარჩევნო პროცესში ბევრ რამეს ფინანსური ფაქტორი განაპირობებს. ამ კუთხით როგორ ართმევთ თავს ამ ტიპის საქმიანობას?

- ჩვენს წრეში ვისაც რა გვაქვს, გერმანული ანგარიშით ვცხოვრობთ. შეიძლება ფინანსური ფაქტორი საარჩევნო პროცესში იყოს ფაქტორი, თუმცა, გააჩნია საზოგადოების პრინციპულობის დონეს, რადგან არჩევნების ბედს ჩვეულებრივი ფინანსები კი არ წყვეტს, არამედ მას წყვეტენ ადამიანები, რომლებიც მიდიან საარჩევნო ყუთებთან. ამ ადამიანების მოზიდვა საარჩევნო ყუთებთან თუ არ შეგიძლია, რა თქმა უნა, არაფერი გესაქმება პოლიტიკაში. ფინასური რესურსით ადამიანების მოზიდვა არის ყველაზე ცუდი და ნიშნავს მოქალაქეების ღირსების შეურაცხყოფას. ადამიანი უნდა გამოყვეს იდეას და არა - დაპირებას.

-2012 წელში მოსახლეობა გაჰყვა თითქმის ყველაფერს, რაც საჭირო იყო, არჩევნების მოსაგებად და ხელსიუფლების შესაცვლელად. საბოლოოდ, ყველა ასპექტში ამ საზოგადოებამ დიდი იმედგაცრულება მიიღო. ამის გარდა, როცა აუცილებელი ხდება ამომრჩევლის ხმა, მაშინ ყველაზე მნიშვნელოვანია დაპირებების შინაარსი, რომლის უკანაც ფინანსურად ძლიერი ძალა დგას. ამ მხრივ, თქვენთან არც ერთი არ არის. იცით კიდევ სხვა მექანიზმი, რომელიც შეიძლება წარმატებული აღმოჩნდეს?

-იმედგაცრულება მიიღო იმიტომ, იმიტიმ რომ კეთილდღეობის იდეას გაჰყვა. ამომრჩეველს რეალურად უნდა აგრძნობინო, რომ მომავალი რეალურად მასზეა დამოკიდებული. როგორ იმუშავებს ეს მეთოდი არ ვიცი, მაგრამ იმედი რომ არ მქონდეს, მაშინ არც დაგელაპარაკებოდით.

-როგორ გამოიყურება ტერიტორიული პრობლემის გადაწყევტის თქვენეული მიდგომა იმ რეალობების ფონზე, სადაც ყველა ხელისუფლებამ მეტ-ნაკლები ძალისხმევის მიუხედავად, ბევრი რამ უკვე სცადა და ბოლომდე ჯერ არავის არაფერი გამოუვიდა?

-ეს იმას ნიშნავს, რომ არასწორად უდგებოდნენ ამ საკითხს. შეიძლება გაინტერესებთ, მაგრამ ამ წუთში არაფერს არ გეტყვით.

-პარლამენტარი თუ გახდებით, ალბათ მერე საერთოდ აღარფერს იტყვით...

-მერე ლაპარაკს საქმის კეთება სჯობია და ამიტომ.

-ამომრჩევლის ის ნაწილი, ვისაც თქვენი დამოკიდებულებები და ხასიათი გვახსოვს, რომ შეიძლება მერე აღარ ილაპარაკოთ, როგორ ფიქრობთ, ხმას მოგცემენ?

-ამომრჩეველსაც და იმ მოქალაქეებასც, ვინც აჰყვება საქართველოს განვითარების ჩვენეულ ხედვას, ჩემი ლაპარაკის მოსმენას ურჩევნიათ საქმე დაინახონ.

-ხელისუფლებას ამომრჩეველი ყოველთვის ახსენებს წინასაარჩევნოდ დადებულ და შემდეგ შეუსრულებელ პირობებს. „ქართული ოცნების“ ლიდერებისგან და პირადად ბიძინა ივანიშვილისგან უკვე მოვისმინეთ, რომ რაღაც შეეშელათ და თავის დროზე კარგად ვერ მოზომეს, ტექნიკური უზუსტობა გაეპარათ და ა.შ... წინასაარჩევნოდ თქვენც მოგიწევთ საუბარი და დაპირების მიცემა...

-არ დაგიმალათ, არის ერთ-ერთი თემა, რომელსაც ჩვენ ამჟამად შიგნით „ვთელავთ“, -ეს გახლავთ პოლიტიკოსის პასუხისმგებლობა, თუ რა ფორმები შეიძლება იქნას შემუშავებული და კანონმდებლობით გამყარებული, რომ ადამიანებს იმედგაცრუების შემთხვევაში, საშუალება ქონდეთ ამ პოლიტიკოსების პოლიტიკური ასპარეზიდან შედარებით რბილად გაყვანის. ეს სერიზოული თემაა

-როგორ აფასებთ „ქართული ოცნების“ სამწლიან მოღვაწეობას?

-შედეგები ჯერ არ ვიცი, გავა 4 -წლიანი ციკლი და სრული შედგები გვეცოდინება. ამ ეტაპზე, კონკრეტულ შეფასებებისგან თავს შევიკავებ, რადგან ჯერ პოლიტიკური სუბიექტი არ ვარ. ეს დროც მალე მოვა.

”პრაიმნიუსჯორჯია”, ესაუბრა ხათუნა ხატიაშვილი